Gillian Vanhoenacker - etalagist & stylist

dinsdag, 15 maart, 2022 - 10:30

OVER ZEE, ZEN EN MODE

“Het zilte van de zee en het zoete van lentebloemen, dat zijn geuren waar ik van hou,” zegt etalagist Gillian Vanhoenacker (32). “De lente is mijn lievelingsseizoen aan zee.” En wat worden de modekleuren deze lente? “Fris en vrolijk. De etalages zullen stralen, van lichtblauw tot koraalrood.”

Tekst: Katrijn Serneels / Fotografie: Karel Duerinckx & Gillian Vanhoenacker

Mocht Gillian Vanhoenacker een weerman zijn, dan ziet zijn voorspelling voor Knokke-Heist er zo uit:
“Het nieuwe modeseizoen begint met frisse kleuren ter hoogte van de Kustlaan, Lippenslaan en Dumortierlaan. Lichtblauwe vlagen worden afgewisseld met opklaringen van flessengroen. Je kan verrast worden door een koraalrode bui met een paisleyprint of een streepje lila. Kortom: stralende vooruitzichten.” Weer zon, weer buitenkomen, hopelijk zonder te veel beperkingen … “Iedereen kijkt daar naar uit. Je voelt dat ook in de lentecollecties”, zegt Gillian Vanhoenacker. “De frisse kleuren spreken voor zich. De lockdowns waren de hoogdagen van de comfy fashion: kleren waar je lekker thuis mee kon werken en chillen zetten toen de toon. Maar laat die deze lente maar in je kast hangen, samen met het grijs en donkerblauw. Dit voorjaar springen de frisse kleuren eruit, zowel bij de damescollecties als bij de herenmode.”

Wordt de typische Knokke-Heistse mannenlook – rode broek met polohemdje – eindelijk mode deze lente?
“Dat heb ik nu ook weer niet gezegd (lacht). Ik denk dat het cliché van die rode broek wat overroepen is in Knokke-Heist. Van in de steden tot aan de kust, mannen zijn niet meer zo terughoudend om kleuren te dragen. Ook los van het vrolijke kleurenpalet van dit voorjaar, merk ik dat het aanbod in de herenmode steeds diverser en kleurrijker wordt. Het is een segment dat volop in beweging is. Al blijft het leeuwendeel van de winkels afgestemd op een vrouwelijk shoppingpubliek, in Knokke-Heist heb je als man ook een ruime keuze op modevlak. Van klassiek pak tot moderne look, er is een winkel voor iedere smaak, stijl en budget. Ook wat betreft kapper, barbier of huidverzorging blijf je er niet op je honger zitten.” 

Kortom, de gentleman komt hier goed aan zijn trekken.
“Ja, je hebt ook een gentlemen’s club in KnokkeHeist. Zo eentje waar je niet zomaar lid van kan worden, je moet ervoor gevraagd worden. Die eer is mij ook te beurt gevallen. Maar helaas werd het voor mij te moeilijk om alles te combineren. Op goede manieren staat trouwens geen leeftijd, vind ik. Ik heb dat zo van thuis meegekregen: van de deur openhouden voor een dame tot zorgen dat je niet onverzorgd de deur uitgaat … Zelfs niet als je ’s zondags naar de bakker loopt. Wat bij mij nooit ontbreekt is mijn horloge, mijn ring – een familiestuk – en een geurtje. Zonder parfum is het plaatje niet compleet. Welk parfum ik draag, hangt af van mijn outfit en mijn stemming. Ik kan het ook niet laten om in de lente te ruiken aan bloemen en bloesems, de geuren van de lente zijn zo heerlijk. En dan is er ook de zilte geur van de zee die mij terugvoert naar alle zomers die ik als kind aan zee heb doorgebracht. Ik was een echte waterrat, gek op zwemmen en duiken. Maar ik kon ook helemaal opgaan in het schelpjes zoeken en daar een zandkasteel mee versieren of er figuren mee maken. Ook had ik vaak een tekenblok bij.”

De liefde voor kunst en mode zit bij jou in de familie. Wilde je altijd al etalagist worden? 
“Mijn moeder vertelt graag hoe ik als kind in haar dressing rondliep als ze zich opkleedde. Ik mocht dan ‘advies’ geven en mee uitkiezen wat ze ging dragen. Daar had ik zoveel plezier in, dat ik ook de mannequin die in haar kamer stond begon aan te kleden. Dat een etalagist bestond, wist ik toen niet eens. Maar ik kom uit een familie waar de liefde voor esthetiek, van mode over verzorging tot kunst, in het bloed zit. Mijn moeder tekende veel, ze maakte zelf kleurplaten voor ons. Mijn peettante schilderde, ik vertoefde als kleine jongen graag in haar atelier. Dat ik voor een studie koos die om kunsteducatie en -projecten draaide, was dus geen verrassing.”

Zijn etalages het kruispunt waar kunst en psychologie samenkomen?
“Salvador Dali kleedde in 1938 ook al mannequins aan. In mijn jeugd waren Degas en Monet de kunstenaars waar ik het meest naar opkeek. Hoe zij het licht vangen, een moment, een beweging … Magnifiek. Maar dezelfde bewondering heb ik voor modeontwerpers. Een van mijn signatuurelementen als ik een etalage maak is dat er nooit een accessoire ontbreekt. De zachtheid van een zijden sjaal bijvoorbeeld, hoe hij valt, hoe de prints en kleuren de illusie van beweging creëren. Dat is wat mij betreft draagbare kunst. Als etalagist creëer ik een nieuwe wereld achter het raam. Ik maak een compositie met mode-elementen die emoties wil oproepen, de voorbijganger even wil doen stilstaan en doen binnengaan in die wereld. Daarom vind ik de psychologische kant van mijn werk zeer belangrijk: waarnaar verlangen mensen, welk gevoel leeft er bij hen en hoe kan ik de creatie van de ontwerper, die ook met een bepaalde bedoeling en emotie is gemaakt, daarmee in dialoog laten gaan.”

Werk je ook graag met kunstenaars samen voor je etalages?
“Ja, dat mag je mij altijd vragen. Ik heb inspirerende momenten beleefd in het atelier van kunstenaar Nick Verhaeghe, die met algen afdrukken maakt van surferssilhouetten. Samen met het door Keith Haring geïllustreerde zeil van Surfers Paradise, vormde dit het decor voor Catching Waves, een installatie die zomervibes opriep in het gebouw van Toerisme Knokke-Heist. Mijn eerste mode-etalage ooit was voor Scapa, maar ik ben ook te vinden voor projecten buiten het traditionele winkelraam. Een heel Shopping Forest (winkelbos, red.) creëren, waarin de sfeer en rijke winkelbeleving van Knokke-Heist op een paar vierkante meters tot leven komt, was ook een fijne opdracht. Bij het intiemere project Blossom werden dan weer drie hofleveranciers – Scapa, Natan en Delvaux – letterlijk in de bloemetjes gezet.”

Naar welke momenten kijk je elk jaar weer uit in Knokke-Heist?
“De komst van de lente. Al die geuren en bloesems, dat eerste zonnige terrasje … En de Nacht van het Zoute. Meestal ben ik dan tot in de late uurtjes achter de schermen bezig met het voorbereiden van de modeshows. Er heerst altijd een bijzondere sfeer. In de zomer ontvlucht ik op hete dagen graag mijn huis in Zwevegem. Als ik aan zee blijf overnachten kan ik eindelijk goed slapen. Meestal logeer ik in het huis van mijn beste vriendin en haar dochtertje, mijn petekind. Alle momentjes die ik samen met Amilia doorbreng in Knokke-Heist zijn iets om naar uit te kijken. Met haar rol ik vrolijk door het gras, we eten een ijsje of amuseren ons in de speeltuin. Van haar verwondering en oprechte ‘wauws’ waarmee ze naar de wereld kijkt, word ik helemaal blij.”

Hoe zou je Knokke-Heist in drie woorden samenvatten?
“Dan denk ik aan familie, schoonheid en gezelligheid. Knokke-Heist voelt voor mij als een tweede thuis waar het altijd een beetje vakantie is. Als ik na een drukke dag op een terrasje ga zitten, is het gewoon genieten van zee, zon en zen.”