Architecte Lieselotte Huyghe komt tot rust aan de Noordzee
Lieselotte Huyghe woont in Londen en ontwierp al sportstadions van Marseille tot China: “In Londen is het gemakkelijker om als architecte mee te werken aan grote internationale projecten dan in België. Maar op een dag zou ik toch graag terug in Knokke-Heist komen wonen.”
Tekst: Katrijn Serneels
1. Wat zijn je vroegste herinneringen van Knokke-Heist?
“Papieren bloemen maken op het strand met mijn mama en mijn zussen. Niet alleen in de vakanties, maar ook na school ging ik met mijn twee jongere zussen – eentje vooraan op mama’s fiets en eentje achteraan – naar zee. Ik was al groot genoeg om zelf mee te kunnen fietsen, in mijn fietstassen zaten onze strandspullen. Opgroeien in Knokke-Heist voelde als een warme cocon. Je vindt er alles wat je nodig hebt op vijf minuten afstand: van bibliotheek tot strand tot natuurgebied. Mijn man Kostas, die ook architect is en Grieks-Noorse roots heeft, vindt het fantastisch dat hier zoveel zo dichtbij is. Ook al wonen we vandaag in Londen, ik droom ervan om op een dag terug in Knokke-Heist te komen wonen.”
2. Van papieren bloemen maken naar een olympisch stadion ontwerpen: een kleine stap voor jou?
“Als je me als kind vroeg wat ik later wilde worden, was mijn antwoord altijd: dierenarts. Ik was dol op onze honden. Maar later groeide mijn belangstelling voor interieur en architectuur. Nadat ik in Gent mijn diploma als architect behaalde, trok ik naar Parijs: daar zijn veel internationale architectenbureaus gevestigd en maak je meer kans om als jonge architect aan grote projecten te kunnen meewerken. Ik werkte er gedurende twee jaar voor kleinere ontwerpgestuurde bureaus. In 2010 verhuisde ik naar Londen waar ik de kans kreeg om mee te werken aan het sportstadion voor de voetbalclub ‘Olympique Lyonnais’ en ook het olympisch stadion voor de jeugdspelen van Nanjing, China. Bij ACME, het architectenbureau waar ik sinds 2011 werk, voel je goed wat een internationale ‘hub’ Londen is: van de zestig mensen die er werken zijn er acht Britten, de rest heeft net als ik andere roots. Dat vind ik heel verrijkend. Ik leerde er ook mijn man Kostas kennen en ondertussen zijn ook mijn twee dochters geboren in Londen.”
3. Wat zijn je favoriete plekken in Knokke-Heist?
“Aan de cabine van mijn ouders op het strand van Duinbergen heb ik de voorbije zomer veel mooie momenten beleefd. Mijn jongere zus en ik hadden beiden net een baby’tje gekregen, het was zalig om met onze kleine kindjes te kunnen genieten van de zomer en de zee. Als ik in Knokke-Heist ben, ga ik ook altijd een ijsje kopen bij La Poste: hazelnoot is mijn favoriet. En als mijn twee dochters nog een beetje groter zijn, ga ik zeker eens hartvormige wafels eten bij Marie Siska. Ik heb fantastische herinneringen aan mijn eerstecommuniefeest bij Kinder Siska … ”
4. Inspireerde het Zwin Natuur Park je ook bij het ontwerp van een bezoekerscentrum in China?
“Het bezoekerscentrum in het Zwin Natuur Park is net zo mooi geïntegreerd in de omgeving als het ontwerp dat ik samen met Kostas maakte voor het Cozoo-bezoekerscentrum van het natuurgebied Huangshan Yellow Mountain. Het dak van dat bezoekerscentrum doet dienst als observatieplatform om al het natuurschoon, dat werelderfgoed is, te kunnen bewonderen. Daar zijn het niet de ooievaars waarvoor de toeristen komen, maar de prachtige bergformaties. Een Chinese keizer zou in Huangshan vanop een bergtop naar de hemel zijn opgestegen: er hangt een mystieke sfeer. Qua stijl verschilt ons project in China wel van het Zwin Natuur Park, we kozen voor een structuur met inheems cederhout dat door lokale vaklui werd bewerkt. Ook hebben we ernaar gestreefd om het gebouw zo milieuvriendelijk mogelijk te maken en de ecologische voetafdruk van het project te minimaliseren.”
5. Wat kan Knokke-Heist voor jou nog beter maken?
“Een mooi buitenzwembad misschien? Al vind ik het nieuwe zwembad aan Duinenwater ook wel fijn. Of een museum voor hedendaagse kunst. Het zou een perfecte aanvulling zijn op de vele galerijen en openluchtkunstwerken in de gemeente. En waarom er geen museum van maken waar je zowel binnen als buiten kunst kan bewonderen? Ik wil het plan alvast ontwerpen …”
6. Wanneer trek je graag naar je geboortestad toe?
Het liefst om de twee, drie maanden. En zeker tijdens de vakanties. Ik vind het belangrijk dat mijn dochters ook van al het moois kunnen genieten waar ik als kind zoveel plezier aan beleefd heb. Ik kan niet wachten om de Eurostar weer op te springen van zodra het kan… En papieren bloemen te verkopen met mijn mama én mijn dochters: dat is een familietraditie die ik graag wil doorgeven.
7. Waar vind je hier architecturale parels?
Ik hou van het Rubensplein met z’n veelkleurige tegels, het is er heel karaktervol en aangenaam zitten tegelijkertijd.
Ook het idee achter het nieuwe ziekenhuis kan ik appreciëren: hoe het zweeft, net als het schilderij van Magritte dat het ontwerp geïnspireerd heeft. Ook hou ik van de inkomhal met de speciaal ontworpen tegels en van de organisch gevormde gangen, die van het ziekenhuis een veel menselijkere en minder steriele plek maken.
8. Wat heeft Londen dat Knokke-Heist niet heeft? En omgekeerd?
In Londen heb je veel prachtige musea met een groot aanbod aan kunst: zowel mijn man als ik zijn daar dol op. Ik hou ook van het ‘metropolitan’ gevoel: het is een wereldstad waar alle nationaliteiten samenkomen en samenwerken. En waar je ook om twee uur ’s nachts nog kan zeggen: kom, we trekken eropuit. De stad slaapt nooit, er valt altijd wel iets te beleven.
Langs de andere kant: In Londen is het push-push, moet alles snel vooruit gaan. In Knokke-Heist is de sfeer meer à l'aise, zijn de mensen vriendelijker en relaxter. Dat is heel fijn om tot rust te komen, maar de eerste dagen dat ik terug ben is het toch een beetje wennen. Dan sta ik in de supermarkt en denk ik: dat duurt hier zolang aan de kassa…. Dan voel ik dat ik nog even moet afkicken van het gejaagdere levensritme in Londen.
